Even boodschappen doen

Even naar de supermarkt, wat te eten halen. Voor de meeste mensen iets waar ze zo mee klaar zijn, mits het rustig is in de winkel natuurlijk.

Voor mij was het lange tijd niet zo vanzelfsprekend om de deur uit te gaan en boodschappen te gaan doen. Dankzij Bhodi durf ik nu weer deze voor mij angstaanjagende gebouwen binnen te stappen.

Aangesproken

Zo ook vandaag. Samen gingen we een supermarkt in. Met de focus op Bhodi liep ik door de paden, met als doel een halfje brood. Nog voordat we de broodafdeling bereikt hadden, werden we van een afstand op een behoorlijk onbeschofte manier door een medewerkster aangesproken. Nadat ik haar duidelijk had gemaakt dat ik niet gediend was van de manier waarop ik aangesproken werd en dat Bhodi een officiële hulphond (i.o.) is en ze dus niet geweigerd mag worden, liep ik door. Even later hoorde ik dezelfde medewerkster met een andere medewerkster over Bhodi en mij praten. Voor mij was dit echt de laatste druppel want helaas was dit niet de eerste keer in deze supermarkt dat ik een negatieve ervaring met het personeel had.

Manager

Ik besloot het er deze keer niet bij te laten zitten en naar de manager te vragen. Deze werd gebeld, nadat weer een andere medewerkster mij had verzocht de winkel te verlaten en een volgende keer zonder hond binnen te komen. De manager kwam en na een goed gesprek waarin hij me toezegde een notitie te maken op het personeelsbord in de kantine en de desbetreffende medewerkster aan te spreken. Grappige was dat de manager direct wist over wie het ging. Hij beloofde eveneens het filmpje van de opnames op YouTube op te zoeken en vroeg me of ik een volgende keer toch wel weer terug zou komen naar zijn supermarkt.

Stappen zetten

En zo, zo hebben Bhodi en ik vandaag weer een stap gezet. Een stap waarmee we voor onszelf opkomen. Iets wat ik in de ruim anderhalf jaar dat Bhodi nu bij me is, wel heb geleerd. Als ik het niet doe, dan doet niemand het. Ik zal niet ontkennen, ik vind het bij tijd en wijle nog wel moeilijk, maar als ik dan naar mijn kleine zwarte wondertje kijk, dan lukt het me. Voor haar en daarmee ook voor mezelf.

NB. In deze bewuste supermarkt werden we overigens ook gefilmd voor het item van Open Rotterdam.


Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *