Dit is het vervolg op mijn vorige blog over Bhodi en haar ziekte. Heb je de vorige delen gemist? Lees hier deel I en deel II.
Ruim twee weken na de operatie van Bhodi en de vernietigende diagnose, konden we terecht bij de internist. De nacht ervoor had ik nauwelijks geslapen, want hoewel ik ergens hoop had, was ik ook doodsbang dat die hoop onterecht was. Wat nou als ze wel kanker bleek te hebben? Wat nou als ik toch afscheid van haar moest gaan nemen op heel korte termijn? De ‘wat als’ gedachten maakten me helemaal gek en eenmaal daar in de wachtkamer voelde ik me intens misselijk. En toen bleek ook nog eens dat de echo voor ons uitliep…
Gelukkig mocht ik ook tijdens de echo bij Bhodi in de kamer blijven en was de echoscopiste hartstikke meelevend. Ze nam me mee in het hele proces en legde bij alles waar ze naar keek. Al vrij snel kon ze me de verlossende boodschap geven dat zij geen aanleiding zag om te denken aan een tumor. Wel zag ze een fikse ontsteking, wat volgens haar de klachten van Bhodi goed kon verklaren. De internist kwam ook kijken en ook hij zei vrijwel direct dat er geen sprake was van een tumor.
Opgelucht ademhalen
Direct na de echo, konden we doorlopen naar de kamer van de internist. Ik vond het nog steeds ontzettend spannend. Er was dan geen tumor gevonden, maar een ontsteking, maar wat betekende dit dan allemaal? Zou Bhodi dan toch oud kunnen worden? Ik wist eigenlijk niet meer wat ik moest denken of voelen. Ergens wilde ik juichen en opgelucht in het rond springen, maar ik had ook nog zo veel vragen. Hoe kon het dan dat er een tumor gezien was tijdens de operatie? Was Bhodi zo ziek geworden door de ontsteking? En waarom had de dierenkliniek waar we enkele dagen voor Bhodi zo ziek werd, de ontsteking niet gezien?
Veel tijd om bij al die vragen stil te staan, was er niet. De internist wilde Bhodi nog onderzoeken, deed wat testjes en probeerde bloed af te nemen. Ik schrijf bewust ‘probeerde’, want zoals gewoonlijk ging dit erg moeizaam. Uiteindelijk waren er twee assistentes en vier poten van Bhodi nodig om genoeg bloed af te nemen voor de onderzoeken. Het consult werd afgesloten met verschillende recepten en de mededeling dat er geen reden was om aan te nemen dat Bhodi haar belofte om 15 te worden, niet zou kunnen waarmaken. En zo kon ik na die dagen in spanning, eindelijk opgelucht ademhalen.
